Dagje geen werk

Gister was een dag waarop 2x niemand kwam opdagen. Dan merk je eigenlijk pas dat je hier graag wilt werken, omdat je verder gewoon heel erg beperkt bent met wat je hier kunt doen.
Smorgens maar een beetje rondrijden, mooie plekjes opzoeken en op dierenjacht. Zo hoorde we de afgelopen dagen dat bij een bepaald Service Station er de laatste dagen een aardig grote python gesignaleerd werd. We hoorde 7 meter, misschien 8, dus dat moesten wij ook maar is zien! Paar keer langsgereden, maar we hadden geen geluk, of juist wel. In ieder geval heeft hij zich in ons bijzijn niet durven laten zien, en gelijk heeft ie! Wel aantal hele mooie plekjes gezien, leuke foto's genomen, maar we hoopten dat het snel 1200 u zou worden zodat we een beetje konden eten. Dat breekt zo lekker de dag!! Toen kwamen we op een platform ineens een familie buffles tegen, en daar hebben we lekker dichtbij in de buurt ons bij hun kudde gevoegd met de auto. Super speciaal gevoel om tussen de buffels door de Rabi-country. We hadden een mooi KONT-vooi, want op gegeven moment konden we de beesten niet voorbij, aangezien ze de hele weg in bezit namen. Maar we hadden alle tijd, dus lekker achter de beesten aangereden en mooie plaatjes geschoten. In ieder geval een mooie ervaring weer.Smiddags wel gewoon om 1300 u aanwezig, om te kijken of er misschien andere chauffeurs waren die op het laatste moment toch tijd hadden om een training te volgen, maar helaas was dat niet het geval. Dan maar weer even de laptop aan en kon in ieder geval voor het overige werk aardig nog wat papierwerk in orde maken. Smiddags ook nog even naar de brandweer mannen geweest, lekker kunnen lachen en beetje lol gemaakt in de regen. Vliegtuigje zien opstijgen, vliegtuigje zien landen.
(intussen heb ik al 4x de schrik van me leven gehad, want zit hier buiten te schrijven en om de zoveel minuten vliegt er weer een gigantisch lelijk insect tegen me aan, of valt ineens neer op me schouder, not so pleasant heh!!?)
Tegen het einde van de dag nog even een praatje wezen maken met de chauffeurs, en lekker even kunnen praten over vanalles en nog wat, beetje tijd doden. Het regende toen reete hard en het was voor bijna alle chauffeurs verboden om te rijden met die omstandigheden. Begrijpelijk aan de ene kant, maar zeker niet dat het niet te doen was. Maar dan merk je maar weer dat het eigenlijk heel raar geregeld is kwa planning. Als de voertuigen gewoon in orde zouden zijn, zou je weinig tot geen problemen hebben met dat weer.
De avond waren we uitgenodigd door enkele chauffeurs waar we erg veel lol mee hebben (overigens ook de jongens die heeel goed de punten uit onze training oppakten). We zijn door een van hun opgehaald, die een night-permit heeft om te rijden, en we hebben ongeveer een uurtje of anderhalf bij hun in het kamp gezeten, wat hier eigenlijk vlak om de hoek zit. Was erg gezellig, veel lol gehad en een van de mannen was jarig dus die hebben we even lekker "er is er een jarig" toegezongen. Heel leuk hoe de andere probeerde mee te doen:) Was echt een super leuke tijd, maar toch niet al te laat terug gegaan. Eenmaal aangkomen in ons kamp, even vlug een hapje gegeten en hier bij de bar nog even wezen kletsen met de Engelsen, o en een Ier...begin de fout hem een engelsman te noemen en dat vond ie niet zo leuk. had ie beter niet kunnen zeggen, want nu is ie gewoon die achterlijke engelsman! Werd een uurtje of 2200, maar echt een avond die je niet voorbij hebt zien gaan.

Vandaag konden we weer lekker aan het werk, we hebben gewoon een volle dag werk gehad. Weer even wezen kijken of we die python konden vinden, maar wederom geen succes. De training daarin tegen was echt hartstikke leuk en het lijkt wel alsof de kandidaten die nu komen er zelfs zin in hebben. Want die horen van hun collegas dat die hollanders serieus zijn, erg veel nuttige informatie hebben, maar ook ervoor zorgen dat het LEUK blijft om te doen!!
Dus een dagje die wederom lekker snel voorbij was, weer wat olifanten op ons pad tegen gekomen, en vandaag waren ze wel erg dichtbij.
Nu gaan we een hapje eten en zijn de avontuurlijke verhalen eigenlijk wel weer op voor nu.

Erg leuk om te horen dat ik gemist wordt, maar tegelijkertijd ook wel weer moeilijk. Ik mis zeker ook mijn dierbaren, het zijn toch wel erg lange dagen, waarin je veel te veel tijd hebt om daarover na te denken, en dan bedoel ik vooral savonds.

Wij gaan nu een hapje eten, ik hou jullie op de hoogte.

Greetz, Ciao, A bientot