1e training

Vanmorgen, kwart over 5 de wekker. De zon schijnt, de temperatuur ligt hoog, je zou bijna niet merken dat het regent. In Nederland zou je rennend over straat gaan, met of zonder paraplu proberend zo snel mogelijk een schuilplaats te vinden. Hier? hier sta je gewoon buiten training te geven en ben je blij dat er wat verkoeling uit de hemel valt.
Ontbijten in de zaal waar alle werknemers die hier voor Shell werken, sja..echt veel krijg ik al niet weg smorgens, maar met die hitte hier wordt het er ook niet beter op. Maargoed, zal een lange dag worden dus probeer je maar een kurkdroog croissantje met een beetje jam weg te kaanen.
Om 7 uur zouden de eerste cursisten zich melden in het traingingscentre wat ons ter beschikking wordt gestelt. Airco ijskoud, instant (niettezuipen)koffie, maar ach...niet meteen beginnen met lopen zeiken eh!?
7 uur werd half 8, verrassend, en 2 cursisten was er maar 1. Zeer zenuwachtig meldt Jose (ja was echt een afrikaan) voor een les. Na de beste man uitgelegd te hebben wat we gaan doen in de ochtend sessie merk je dat de zenuwen er niet minder op worden. Al te serieus en te ingewikkeld kan je het hier niet maken, want van toeters nog bellen hebben ze verstand. Maar als je dan zo langzaamaan probeert de boel duidelijk te maken blijkt het best wel mee te vallen. Ze zijn hier zeer serieus over hun vak en weten best aardig wat belangrijk is en wat niet.
Wat wij hier dus doen is de trukkers die de onderdelen aanvoeren voor het opbouwen van platvormen, het afvoeren van en het onderlinge transport verzorgen voor allerlei soorten onderdelen. Daar gaan dus flinke opleggers mee gepaard, zware gewichten...en zo bleek toen we de 2 ter beschikking gestelde trucks zagen...hele waardeloze trekkers voor staan. De eerste vrachtwaggel waar ik instap is een Renault. Gordels versleten, geen toerenteller/snelheidsmeter laat staan een lekker werkende versnellingsbak. Het horen gesynchroniseerde bakken te zijn, maar dat gesynchroniseerde is er inmiddels al flink uitgeschakeld!
De trainingen zelf verlopen in het begin wat stroef, maar zodra je ze doorkrijgen dat je net een mens bent, en best releks wordt het eigenlijk steeds leuker. Net als in Libreville lopen ze na een uur of 2 helemaal met ons weg, zijn ze overenthousiast en vinden ze het jammer als de 5 uur weer voorbij zijn.

Smiddags om 1300 u, waar we de 2e sessie begonnen, op een steenworp van het trainingscentre, het 2e paar olifanten gespot. Deze waren wel heel dichtbij, dus onze drang as close as possible te komen draaide al snel uit op, maak maar ff dat je wegkom, haha heerlijk:D

De middagsessie leverde Stijn en mij 2 vrienden voor het leven op, kortom het werk is hier lang zo slecht nog niet :) En als je onderweg dan nog een varaan van een meter of anderhalf vlak v oor de truck ziet langsglibberen, richting wat kleine krokodilletjes en verderop tref je familie buffalo aan...does it get any better?

Gelukkig hebben wij ook smiddags een eigen voertuig gekregen, een 4x4 Toyata pickup, die jammer genoeg, net als alle andere voertuigen hier in Rabi, begrensd is op 40 km/u (maar daar vinden we nog wel wat op)
Om 1800u, na afsluiting van, zijn we zelf nog even de jungle ingereden om te kijken of we zelf nog wat mooie plekkies konden ontdekken. En man man man, hoe dieper je de jungle intrekt, blijf even een minuutje of 5 stilstaan...de muur van geluiden die op je afkomt wordt met de minuut harder, en zodra de schemer invalt en je hoort opeens wat takken kraken wordt het maar tijd om door te rijden...(ja je mag hier na 1830 niet meer de weg op);)

Nu is het inmiddels 1900 u, zo ff lekker douchen en eten, om vervolgens een potje(en ach, misschien wel 2) te drinken zit er weer een lange dag op, with many more to come.

Vind het toch wel erg leuk als ik dan me peeceetje aanzet te lezen dat de mensen die me lief zijn me toch een beetje volgen een een message droppen..voel ik me best wel gewaardeerd.
Kan niet beloven dat ik iedere dag achter de laptop duik om zo'n lap tekst te skrijben als nu, maar ik ga het zeker proberen, heb de smaak een beetje te pakken.

Ik zeg, keep me updated, i'll try and DO(kusjekusjekusjeikmisjemisjemisjejanual)the same!

C u next time, George of the Jungle